|
medee
2016-04-19
Ухаарал
Бусдын хөлд тээглэж тээр
болохгүйн
авч явах учиртай юм шиг л
санагдана.
гуай цааш өгүүлэх нь: Хүн
гэгч
эмзэглэдэг бас засагддаг.
Амьдрал
баргийн
чичиргээ,тархины
тусахгүй
Тэгдэггүй
чухам
хүртэл амьдарч яваа юм бэ
хэмээх
Надад
залгах
тэднийг залгах ач зээ нар
зөндөө.
хугацааны эрхээр өөр өөр
болдог юм болов уу. Харин
зохиолч яруу хайрагч нарын
хувьд бол
онгод
шүтээн
бүхний
сайханыг
задрахаас л ухааны тэнхээ
эхэлдэг биз.
тэрхэн
зургийн
санаж явсан гэнэн балчир
ахуйдаа
хойно
шавхагдашгүй
учир утга ургадагийг сая л
нэг ойлгов.
хайлаасны
уянга бодрол байх юм гэж
бодож
дэгдэж явсан минь саяхан
даа. Нарт ертөнцөд төрсөн
сүүтэй
хэмээн
шивнэх
үүрээ
мандал
мөчрийг олж нэхдэг, Бүргэд
өтлөхөөрөө
өөдөө жигүүрээ дааж ядан
дээшэлдэг, болжимор адуу
малын
өвс ногоон дунд өндөгөөн
гаргаж үдлүүлдэг чоно амд
явах агшиндаа хүн намайг
харж
шогшдог
агуу
гайхамшиг
маргаашын тухай бодохгүй
тэнэг зан
Илэр
чулуун хөшөөнүүдийн хараа
ч дээ
хүсдэггүй
гайхамшигт шалгарлаар цус
нулимс
зөөллөн байж нэрээ сийлж
үлдээдэг
өгүүлэх нь Би ойрдоо нойр
муутай
эргэж
хөдөөгүүр явна. Ер нь хүн
насанд
байшин
хүүхдүүдийн
харцыг
гутамшиг
нутгынхан
ажиглаж
хүүхдүүдээрээ
овоо л зөв өтлөж явна. Гэвч
хүний нас худгийн ус хоёр
хэмжээтэй.
нэмэхээсээ
нь
хүмүүс тээр болох вий дээ
хэмээн
өөдтэй
байвал болоо гэх ухаантай
бодолтой хүүхдийн буруу ч
гэж юу байхав. Гэвч эцэг эх
хүмүүс
дотоод сэтгэл нь ямархан
байдгыг
ойлгохгүй
Жаргалтай
түвшин
гэдэгсэн.
бодход хүний насаа гэж цаг
хунацаатай зүйрэлвэл өнөө
төрөөд
шавжны л нас шүүдээ. Гэвч
хүн
байдаг нь аз жаргал ч юм уу
даа золиг гэснээ ухаангүй
гавал
болчхоод
насаа
мөлхөж
шившиггүй Батаа гуай цааш
өгүүлэх нь одоочин хүмүүс
эх захаасаа айдаг, имээдэг,
хүндэлдэг,
сайхан
гээчихлээдээ.
мөнхжиж
сэтгэл нь хандаг болчихлоо.
Хүн
явах нь юуны буруу байхав.
Манай
баатарын хөшөө гэж цэрэг
хувцастай
хөшөө байдаг юм. Хэн гээч
нь
ямартайч
үйлстэн
болсон
Гэтэл
хазайчихсан
Махан
хүртэл байглийн сүр хүчний
доор
яалтай.
мөнхжүүлэх
заримдаа олж зөхөөд тэр
байхдаа дээхэн үед овооны
начин
гэнэлээ
нэрэмжит
гэхчлэн болгож байна. Энэ ч
арай
Манлайбаатар
Дамдинсүрэн
хүн байсныг түүх өгүүлдэг
хэрнээ
хүмүүс
гэдэг
алдраагүй
дурсаж
хэлэхээ хэлж дуусдаг нэгэн
тавилан
тэгээд юу ч гэхэгэж нэгэн
зүйр үгс байж билээ гэсэн
юм.
|
| . Сэтгэгдэл бичих . Найздаа илгээх
|
Сэтгэгдлүүд
Бичлэг:
19 » Нийт: 21
Өмнөх | Дараагийн
|
|
|
|
